تذکر زبانی، وظیفه همگانی
مرحوم شهید اول از فقهای برجسته شیعه امامیه اثنا عشری در کتاب شریف اللمعه الدمشقیه در فصل پنجم از کتاب الجهاد پیرامون احکام و شرایط امر به معروف و نهی از منکر سخن می گوید. شهید ثانی در مقام عبارت ایشان میفرماید: امر به معروف و نهی از منکر به استناد ادله عقلی و نقلی واجب کفایی است. آنگاه از قرآن کریم به عنوان دلیل نقلی به آیه شریفهوَلْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ استناد مینماید و این روایت را از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) ذکر می کند که «لتأمرون بالمعروف و لتنهون عن المنکر او لیسلطن الله شرارکم علی خیارکم فیدعو خیارکم فلا یستجاب لهم»؛ سوگند یاد می کنم که حتماً باید امر به معروف و نهی از منکر نمایید وگر نه خدا بدان شما را بر خوبان شما مسلط خواهد نمود آنگاه خوبان دعا میکنند ولی به هدف اجابت نمی رسد. شهید ثانی در ادامه بیان تکان دهندهای آورده و می فرماید: «و من طرق اهل البیت علیهم السلام فیه ما یقصم الظهور»؛ از طریق اهل بیت علیهم السلام در زمینه امر به معروف و نهی از منکر روایاتی رسیده است که کمر شکن است. «فلیقف من اراده فی الکافی و غیره»؛ هر کس مایل است میتواند به کتاب کافی مرحوم کلینی و غیر آن مراجعه کند. { ادامه دارد }